برای همیشه آواز خواندنتان را تغییر دهید

سه روش پایه ای برای شروع آواز خواندن : یادگیری انواع مختلف شروع در خوانندگی یکی از اولین گام ها برای رسیدن به صدایی رها، بدون فشار و با کیفیت است که این قدم اول صداسازی است.

شروع خواندن هوادار یا ملایم و سبک
وقتی در زمان شروع، قبل از اجرا و ادای یک مصوت از یک حرف هوادار مانند “ه” استفاده می کنیم (برای مثال به این صورت: هووو هااااا) ، در این صورت می گوییم یک شروع خواندن هوادار داشته ایم. این عمل با باز شدن تارهای صوتی قبل از شروع به خواندن اتفاق می افتد.

شروع خواندن پرفشار و سفت
شروع خواندن پرفشار روشی است که با یک مصوت آغاز می گردد (مانند ایران) که به صورت اغراق آمیز اجرا می شود. در این حالت ابتدا تارهای صوتی کاملا بسته و به هم فشرده می شوند و بعد کم کم از این حالت خارج می شوند.

شروع خواندن هماهنگ یا متعادل
این نوع شروع بهترین و مهمترین نوع شروع در هنگام خواندن است . برای دستیابی به تبحر در این روش شاید نیاز به تمرین و زمان بیشتری باشد. در این حالت با شروع تولید صدا تارهای صوتی بسته می شوند (مانند صدای "آه") .
این روش شروع در خوانندگی، ترکیبی از دو روش قبلی و جایی بین آن دو است. که در حالت اول تارهای صوتی پیش از آواز خواندن باز شده و سپس بسته می شدند، در صورتی که در حالت دوم تارهای صوتی پیش از خواندن بسته می شدند.

5 تمرین که باعث می شود برای همیشه آواز خواندن شما تغییر کند:
مهم نیست شما در چه سطحی هستید اما با 20 دقیقه در هر روز، متوجه می شوید که تنها در مدت چند هفته صدای شما چند برابر بهتر می شود. هدف این است که شما بتوانید بدون این که بیش از حد به خودتان فشار بیاورید، آواز بخوانید. در ادامه 5 تمرین ساده و جذاب را با هم انجام میدهیم.

تمرین تکان دادن لب ها باعث کاهش تنش و فشار در صدای شما می شود.
وقتی که شما تمرین تکان دادن لب ها را انجام می دهید صدای شما آرام می شود و متوجه می شوید که می توانید از بازه صدای خودتان به خوبی استفاده کنید .عضلات اطراف حنجره شما باعث می شود که فشار بر روی تارهای صوتی شما ایجاد شود در نتیجه وقتی که عضلات شما آرام باشند باعث می شوند که آواز برای شما ساده تر باشد.
به یاد داشته باشید که به خودتان فشار نیاورید
وقتی که احساس کردید دارید به خودتان فشار می آورید، کمی استراحت کنید و اجازه دهید که فشار روی حنجره شما کاهش یابد.
این تمرین به شما کمک میکند که تنش موجود در صدای خودتان را از بین ببرید. همچنین باعث می شود که بازه صدای شما بیشتر شده و صدای شما آزاد شود.
 

عضلات بلع خودتان را تجربه کنید
برای  این که بتوانید عضلات بلع خودتان را به خوبی تجربه کنید، می توانید انگشت خودتان را زیر چانه خودتان قرار دهید و سپس آب دهان خودتان را قورت دهید.
زمانی که شما این کار را انجام دهید، متوجه می شوید که عضلات شما پایین می آیند و باعث می شوند که حنجره شما نیز جابجا شود.
حالا می خواهیم که به عمد خمیازه بکشید. شما متوجه می شوید که بعد از انجام دادن این کار، عضلات شما پایین می آیند. اما متوجه  می شوید که جریان هوا نیز قطع می شود. این یک مشکل بزرگ برای بیشتر خواننده ها می باشد و رفع این مشکل واقعا معجزه می کند.
مبانی کار این است که اول شصت خودتان را زیر چانه خودتان قرار داده و سپس به صورت افزایش صدای زمزمه را ایجاد کنید که باعث می شود زبان شما به صورت آزاد لرزش داشته باشد.
شما می توانید احساس کنید که عضلات بلع شما سفت می شوند زیرا شصت شما به خوبی این حالت را لمس می کند. متوجه می شوید که وقتی این تمرین را انجام می دهید، حالت صورت شما خنده دار می شود!
دلیل این حالت، این است که وقتی صورت شما به این حالت باشد، صدای شما راحت تر بالای گونه ها قرار می گیرد و باعث می شود که بدون درگیر شدن عضله های بلع، بتوانید آواز بخوانید.

این تمرین باعث می شود که بتوانید با آزادی و راحتی بیشتری صدا ایجاد کنید
اول شما باید شصت خودتان را درست مانند تصویر زیر، زیر چانه خودتان قرار دهید. این کار باعث می شود احساس کنید که عضلات بلع شما به پایین می آید. همچنین باعث می شود که این عضلات آرام شوند.
شما باید بر روی این صدا اغراق کافی داشته باشید تا مطمئن شوید که این صدا بالای گونه شما می باشد و از پشت گلو ایجاد نمی شود.
با تمرین مکرر این تمرین، شما تارهای صوتی خودتان را تمرین میدهید تا بتوانند کنار هم باشند و در نتیجه، می توانید در حجم بالاتر این تمرین را انجام دهید.
اگر شما تلاش کنید که صدای خودتان را آزاد کنید، کنترل بیشتری را بر روی صدای خودتان خواهید داشت.
5-10 دقیقه تمرین در روز، تاثیر بسیار خوبی را ایجاد می کند
 

در تمرین شماره 4 با استفاده از صدای نای نای نای بر اساس گام ارائه شده، تلاش می کنید تا بتوانید آزادی صدای خودتان را به دست آورده و عضلات بلع خودتان را آرام کنید.
دلیل این که تمرکز ما بر روی رها کردن این عضلات است، این موضوع است که رها شدن این عضلات باعث می شود که آواز خواندن برای شما به شدت آسان تر شود. عضلات بلع زمانی که حالت تنش داشته باشند، باعث می شوند که صدای شما نتواند بیشترین پتانسیل خودش را ارائه کند.
شما میتوانید مانند تمرین های قبلی شصت خودتان را زیر چانه خودتان قرار دهید تا متوجه شرایط عضلات بلع خودتان بشوید.
شاید نیاز به تلاش زیادی باشد اما در طول زمان انجام این کار برای شما خیلی راحت تر می شود.
اگر نوت های بالا را اجرا می کنید حجم صدای خودتان را کاهش دهید
اگر شما سعی کنید که هوای زیادی را از تارهای صوتی خودتان عبور دهید، احتمالا عضلات بلع شما دوباره درگیر می شوند.
خیلی خوب است که شما صدای خودتان را در زمان انجام این تمرین ها ضبط کنید.
دلیل این کار، این است که اگر عضلات بلع شما سفت شوند شما متوجه می شوید که در زمان خواندن نوت های بالا نحوه تلفظ صداها توسط شما تغییر پیدا می کند.
به بیان دیگر، وقتی که شما "نای نای نای" را می خوانید، بخش "آی" در این گام ها بیشتر شبیه به  "اِی" می شود یعنی این که عضلات گردن شما در حال محدود کردن صدای شما هستند.
این عضلات خارجی در گردن شما به عضلات بلع شما متصل هستند در نتیجه باعث می شوند که عضلات بلع شما پایین بیایند و در نتیجه صدای شما با مشکل روبه رو می شود.
در نتیجه باعث می شود  که صدای شما از حالت مناسب خارج شده و پایین بیاید. در نتیجه شما باید بر روی اجرای صحیح تلف صداها تمرکز داشته باشید.
در صورتی که شما در طول انجام دادن این تمرین سعی کنید که صدای خودتان را ضبط کنید متوجه می شوید که تلفظ صدها را به چه صورت انجام میدهید. این کار باعث می شود که مشکلات صدای خودتان را اصلاح کنید.

اجرای تمرین بدون ضعیف شدن صدا
حالا، شما باید قسمت های خاصی از تمرین را پشت سر بگذارید. این قسمت های چالش بر انگیز، زمانی است که بازه صدای شما تغییر می کند.
مهمترین کلید برای رفع این چالش، این است که قسمت بالای بازه صدای شما، به صدای فالستو متصل نمی باشد.



 

تمرین شماره 5 در واقع همان تمرینی است که در قسمت شماره 4 استفاده کردم اما این مرتبه قرار است که ما یک تمرین کاهشی را بررسی کنیم.
حالا، دوباره همانطور که من در رابطه با ارزش این تمرین توضیح دادم، شما باید سعی کنید بدن خودتان را طوری تمرین دهید که بتوانید بدون  این که صدای شما از کنترل خارج شود، نوت های پایین را اجرا کنید.
مغز شما بسیار هوشمند می باشد و به همین دلیل این تصاویر کوچک ذهنی تاثیر بسیار زیادی را اجرا می کند.
زمانی که مغز شما متوجه شود که شما قصد دارید چه نوتی را اجرا کنید به تارهای صوتی شما دستور می دهد تا سایز و شکل مناسب را داشته باشند تا بتوانید دقیقا همان نوت را اجرا کنید.
مجدد شما باید صدای خودتان را ضبط کنید و دوباره آن را اجرا کنید تا بتوانید متوجه تغییراتی که در صدایتان می شود باشید. این کار باعث می شود که مغز شما بازخورد مناسبی از صدا و اجرای شما داشته باشد و بتواند صدای شما را تنظیم کند.
اگر شما عادت کرده باشید که حالت خاصی برای آواز داشته باشید ، قطعا عوض کردن این عادت می تواند برای شما دشوار باشد. به همین دلیل ضبط کردن صدا قطعا برای شما ارزشمند خواهد بود. در صورتی که شما برای مدت زمان زیادی، یک کار را انجام داده باشید قطعا به آن عادت می کنید و تنها با شنیدن دوباره صدای خودتان متوجه عادت بد خودتان می شوید.
مادامی که شما بر روی این عادت پایدار باشید، باید با تمرین زیاد و گوش  کردن مجدد به صدای خودتان سعی کنید که این مشکل را رفع کنید .
 
استفاده از صداهای دیگر به جای "نای نای نای"
زمانی که شما نسبت به تمرین "نای نای نای" تسلط کافی پیدا کردید، باید همین تمرین و الگو را با استفاده از صداهای دیگر نیز انجام دهید. این کار باعث می شود که واقعا عملکرد شما بهبود پیدا کند.
هر صدای متفاوتی که شما استفاده کنید، تاثیر مختلفی بر روی آواز خواندن و عملکرد شما خواهد داشت. مثلا استفاده کردن از صدای "مام" باعث می شود که صدای شما کمی در پشت گلوی شما قرار بگیرد. در واقع این صداها هر کدام دو بخش مختلف از کیفیت صدای شما را نشان میدهند.
یک صدای تیز "اه" در این تمرین ها وجود دارد که باعث می شود عضلات و حنجره شما تحت فشار قرار بگیرد. این صدا معمولا زمانی ایجاد می شود که ما می خواهیم گام را بر روی کلمه نای اجرا کنیم.
همچنین یک صدای "آه" وجود دارد که تقریبا شبیه صدای خمیازه کشیدن است. این صدا بر روی کلمه "مام" شنیده می شود و باعث می شود که عضلات و حنجره شما به سمت پایین کشیده شوند.
در نتیجه وقتی که شما بتوانید تعادل خوبی را بین این دو صدا ایجاد کنید، باعث می شود که حنجره و صدای شما آرام تر شود.