ویژگیهای ساختاری ویولنسل
ویولنسل از نظر ساختاری بسیار شبیه به ویولن است. این ساز از چهار بخش اصلی، دسته، تارها، کاسهی طنینی و آرشه تشکیل شده است. دسته همان بخش بالایی کاسهی طنینی ست که کوکها روی آن قرار دارند و در زمان نواختن انگشتان روی آن قرار میگیرد. این ساز مانند ویولن چهار تار دارد که به ترتیب روی لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) کوک میشوند. آرشه نیز مشابه آرشهی ویولن از تار موی اسب تشکیل شده است و روی تارها کشیده میشود. کاسهی طنینی نیز گلابی شکل است. تفاوت اصلی ویولن و ویولنسل در اندازه و نحوهی نواختن آنهاست. ویولنسل یک پایهی فلزی دارد که روی زمین گذاشته میشود و بدنهی ساز بین پاهای نوازنده قرار میگیرد. از این ساز در گروه مختلفی از سبکهای موسیقی از جمله پاپ، جاز، راک، کلاسیک و حتی موسیقی فولک استفاده میشود. از معروفترین نوازندگان ویولنسل میتوان به مستیسلاف روستروپوویچ روسی، پیر فورنیه، لوئیجی بوکرینی، آدرین-فرانسوا سروه و ... اشاره کرد.
آموزش موسیقی در شارلوت تاون
مرکز کوچکترین استان کانادا، جزیره پرنس ادوارد شهر شارلوت تاون است که توسط مستعمره فرانسوی در سال تأسیس شد. به دلیل انزوا در جزیره شارلوت تاون، فعالیتهای موسیقی اولیهی آن به آماتورها و نوازندگان و خوانندگانی که به صورت تصادفی از این شهر بازدید میکردند خلاصه میشد. در اوایل دهه 1820 مدارس آواز برای آموزش موسیقی کلیسایی در این شهر تشکیل شد و به مرور گسترش پیدا کرد و تا امروز به شکلی کاملاً حرفهای در این شهر مورد استفاده قرار میگیرد. بعد از آن به مرور گروههای موسیقی مختلف مانند گروه شارلوت تاون، گروه پسران اعتدال و گروه پسران کلیسای جامع سنت پیتر در شهر شکل گرفتند. مرکز کنفدراسیون هنرها، باغ آبجو شارلوت تاون و بابا لانژ از معروفترین سالنهی موسیقی این شهر کوچک هستند. بعلاوه جشنوارههای موسیقی مانند کاوندیش بیچ و فستیوال شارلوت تاون در این شهر برگزار میشوند. تارا مک لین، جوی کیتسون، نانسی وایت، گروه تو هورز ترافیک و گروهِ های وایر از معروفترین موسیقیدانها، خوانندگان و نوازندگان این شهر هستند.