کلاس آموزش ویولنسل
ویژگی‌های ساختاری ویولنسل
ویولنسل از نظر ساختاری بسیار شبیه به ویولن است. این ساز از چهار بخش اصلی، دسته، تارها، کاسه‌ی طنینی و آرشه تشکیل شده است. دسته همان بخش بالایی کاسه‌ی طنینی ست که کوک‌ها روی آن قرار دارند و در زمان نواختن انگشتان روی آن قرار می‌گیرد. این ساز مانند ویولن چهار تار دارد که به ترتیب روی لا (سیم اول)، رِ (سیم دوم)، سُل (سیم سوم)، دو (سیم چهارم) کوک می‌شوند. آرشه نیز مشابه آرشه‌ی ویولن از تار موی اسب تشکیل شده است و روی تارها کشیده می‌شود. کاسه‌ی طنینی نیز گلابی شکل است. تفاوت اصلی ویولن و ویولنسل در اندازه و نحوه‌ی نواختن آنهاست. ویولنسل یک پایه‌ی فلزی دارد که روی زمین گذاشته می‌شود و بدنه‌ی ساز بین پاهای نوازنده قرار می‌گیرد. از این ساز در گروه مختلفی از سبک‌های موسیقی از جمله پاپ، جاز، راک، کلاسیک و حتی موسیقی فولک استفاده می‌شود. از معروفترین نوازندگان ویولنسل می‌توان به مستیسلاف روستروپوویچ روسی، پیر فورنیه، لوئیجی بوکرینی، آدرین-فرانسوا سروه و ... اشاره کرد.موسیقی در شهر اسن
شهر اسن مهد موسیقیدان‌ها، خوانندگان و گروه‌های موسیقیایی مختلفی بوده است که بعضی از مهمترین آنها عبارتند از: گرد آلبرشت (رهبر ارکستر) پیتر آندرس (رهبر اپرا) پیتر بارز ( پیانیست) توماس بیمل (آهنگساز، ویولنیست و موسیقی شناس) فرانک بلک فایر ( گیتاریست) توماس بورچرت ( خواننده و آهنگساز) ماریا فریزنهاوزن ( سوپرانو) توماس گابریل (آهنگساز) واسیلی گراسیمز (نوازنده و آهنگساز)
نظرات هنرجویان
