کلاس آموزش کلارینت
ویژگیهای ساز کلارینت
ساز کلارینت از دسته سازهای چوبی و بادی است که در ساخت آن به طور معمول از چوب سیاه آفریقایی استفاده میشود اما امروز انواع مصنوعی آن نیز به بازار عرضه شدهاند. این ساز از یک لولهی بلند تشکیل شده است که محل خروج صدا در آن کمی شبه لبههای یک بوق طراحی شده است. شکل ویژهی مجرای استوانهای ساز باعث شده است که صدای آن ترکیبی از سازهای شالوماو، کلاریون و آلتیسیمو باشد. به طور کلی کلارینت از پنج بخش تشکیل شده است: دهانهی منقاری و زبانه، میلهی تو خالی، قطعهی برجستهی لوله، کلیدهای بالایی و پایینی، قطعهی بل. بخشهای مختلف ساز کلارینت به طور کامل از هم جدا میشوند. تعداد سوراخها و کلیدهای این ساز بسیار بیشتر از سازهای مشابه مانند نی است. از این رو گسترهی تولید صدا در آن بسیار بیشتر میباشد. کلارینت براساس شکل تولید صدا به دستههای مختلفی تقسیم میشود که از مهمترین آنها میتوان به قره نی (کلارینت کوچک)، کلارینت باس، باست هورن و ... اشاره کرد. بنی گودمَن، سابینا میر، شارون کام، گیورا فیدمَن، واسلیس سالیاس، سیدنی بکت، وودی آلن و وودی هرمَن تنها تعدادی از معروفترین کلارینیستهای دنیا هستند.موسیقی در شهر فرانکفورت
شهر فرانکفورت نیز از دیگر شهرهای آلمان در این زمینه کم ندارد. یکی از بزرگترین انجمنهای سازندگان آلات موسیقی در سراسر دنیا در این شهر وجود دارد. Frankfurter Musikpreis از سال 1982 توسط بنیاد مشترک Musikmesse Frankfurt و انجمن ملی سازندگان آلات موسیقی آلمان اعطا میشود. هدف این جایزه بینالمللی موسیقی برجسته کردن «شخصیتهایی از دنیای موسیقی برای دستاوردهای ویژه در زمینههای تفسیر، آهنگسازی، موسیقیشناسی، آموزش و خدمات به ساخت موسیقی» (طبق توضیحات خود) است. این جایزه سالانه و به تناوب به شخصیتهایی از دنیای موسیقی در زمینههای موسیقی عامه پسند و موسیقی کلاسیک اهدا میشود. همچنین از گروههای بزرگ موسیقی و خوانندگان این شهر میتوان به گروه ASP (متال)، Böhse Onkelz (گروه راک)، La Bouche (موسیقی رقص الکتریک) ، Culture Beat، گروه First Base و گروه Habakuk اشاره کرد.
نظرات هنرجویان