کلاس آموزش کلارینت
ویژگیهای ساز کلارینت
ساز کلارینت از دسته سازهای چوبی و بادی است که در ساخت آن به طور معمول از چوب سیاه آفریقایی استفاده میشود اما امروز انواع مصنوعی آن نیز به بازار عرضه شدهاند. این ساز از یک لولهی بلند تشکیل شده است که محل خروج صدا در آن کمی شبه لبههای یک بوق طراحی شده است. شکل ویژهی مجرای استوانهای ساز باعث شده است که صدای آن ترکیبی از سازهای شالوماو، کلاریون و آلتیسیمو باشد. به طور کلی کلارینت از پنج بخش تشکیل شده است: دهانهی منقاری و زبانه، میلهی تو خالی، قطعهی برجستهی لوله، کلیدهای بالایی و پایینی، قطعهی بل. بخشهای مختلف ساز کلارینت به طور کامل از هم جدا میشوند. تعداد سوراخها و کلیدهای این ساز بسیار بیشتر از سازهای مشابه مانند نی است. از این رو گسترهی تولید صدا در آن بسیار بیشتر میباشد. کلارینت براساس شکل تولید صدا به دستههای مختلفی تقسیم میشود که از مهمترین آنها میتوان به قره نی (کلارینت کوچک)، کلارینت باس، باست هورن و ... اشاره کرد. بنی گودمَن، سابینا میر، شارون کام، گیورا فیدمَن، واسلیس سالیاس، سیدنی بکت، وودی آلن و وودی هرمَن تنها تعدادی از معروفترین کلارینیستهای دنیا هستند.موسیقی در شهر مونیخ
با مجموعهای از جشنوارهها و همچنین کنسرتهای معمولی در مکانهای بزرگ شهر، مونیخ تاثیر زیادی بر موسیقی آلمان دارد. نوازندگان مونیخی در صحنه موسیقی آلمان و فراتر از آن جای خود را پیدا کردهاند. از معروفترین گروههای موسیقی این کشور میتوان به گروه Kytes، گروه رپ Ebow، گروه الکترو COSBY در سبک چیلاستپ و... اشاره کرد. مونیخ جشنوارههای موسیقیایی زیادی داشته و موسیقی تقریباً همیشه نقش مهمی در این شهر ایفا میکند. در طول تابستان تقریباً هر هفته جشنوارهای در این شهر برگزار میشود، از جمله جشنوارههای موسیقی مهم مونیخ میتوان به Theatron Musiksommer در Olympiapark و جشنواره Tollwood ( در دو دورهی تابستانی و زمستانی) اشاره کرد.
نظرات هنرجویان