کلاس آموزش کلارینت
ویژگی‌های ساز کلارینت
ساز کلارینت از دسته سازهای چوبی و بادی است که در ساخت آن به طور معمول از چوب سیاه آفریقایی استفاده می‌شود اما امروز انواع مصنوعی آن نیز به بازار عرضه شده‌اند. این ساز از یک لوله‌ی بلند تشکیل شده است که محل خروج صدا در آن کمی شبه لبه‌های یک بوق طراحی شده است. شکل ویژه‌ی مجرای استوانه‌ای ساز باعث شده است که صدای آن ترکیبی از سازهای شالوماو، کلاریون و آلتیسیمو باشد. به طور کلی کلارینت از پنج بخش تشکیل شده است: دهانه‌ی منقاری و زبانه، میله‌ی تو خالی، قطعه‌ی برجسته‌ی لوله، کلیدهای بالایی و پایینی، قطعه‌ی بل. بخش‌های مختلف ساز کلارینت به طور کامل از هم جدا می‌شوند. تعداد سوراخ‌ها و کلیدهای این ساز بسیار بیشتر از سازهای مشابه مانند نی است. از این رو گستره‌ی تولید صدا در آن بسیار بیشتر می‌باشد. کلارینت براساس شکل تولید صدا به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود که از مهمترین آنها می‌توان به قره نی (کلارینت کوچک)، کلارینت باس، باست هورن و ... اشاره کرد. بنی گودمَن، سابینا میر، شارون کام، گیورا فیدمَن، واسلیس سالیاس، سیدنی بکت، وودی آلن و وودی هرمَن تنها تعدادی از معروفترین کلارینیست‌های دنیا هستند.آموزش موسیقی در اوشاوا
اوشاوا، به خاطر خانه قصری مک لافلین در پارک وود به یکی از معروفترین مقاصد موسیقی کانادا تبدیل شده است. در سال 1870 اولین گروه موسیقی در این شهر تشکیل و اوشاوا سیتیزنز باند نامگذاری شد. در اوایل قرن بیستم، سازمان‌های موسیقی از سایر نقاط انتاریو و ولز از اوشاوا بازدید کردند و گروه‌های مطالعه موسیقی تشکیل شدند. خیلی زود معروفترین اساتید موسیقی برای تدریس به این شهر آمدند و صنعت آن را رفته رفته به جلو پیش بردند تا به سطح کنونی رسید. مایک اونیل، لوری یاتس، مت وروبک، کرون لندز، لنا و میسی، گروه کاف د دوک، گروه اسپاروز و ... تنها تعدادی از موسیقی‌دان‌هایی هستند که در این شهر به دنیا آمده و تحصیل کردند. همچنین سالن معروف موزیک هال این شهر نیز سالانه میزبان جشنواره‌ها و کنسرت‌های موسیقی بسیار زیادی است.
نظرات هنرجویان
