کلاس دوتار برمن آنلاین مجازی

 

ساختار ساز دوتار

همانطور که در بالا گفته شد ساز دوتار از سازهای زهی زخمه‌ای است و از سه بخش اصلی دسته، تارها و کاسه‌ی طنینی تشکیل شده است. کاسه‌ی طنینی گلابی شکل است. بدنه‌ی ساز به صورت ترکیبی از چوب‌های درخت شاه‌توت، زردآلو یا گردو تشکیل شده است. تارها از جنس ابریشم‌ و دو عدد هستند. طول دسته در حدود 60 سانتی‌متر است. برای نواختن دوتار از مضراب استفاده نمی‌کنند و با ناخن نواخته می‌شود. ساز دوتار در بخش‌هایی از کشور از جمله شهرهای شمالی خراسان مانند قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فاروج، درگز، آشخانه، شهرهای جنوب و شرق خراسان مانند تربت جام، تایباد، تربت حیدریه، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات، کاشمر، باخرز، خواف، سرخس، گناباد و سبزوار و شهرهای ترکمن‌نشین استان گلستان و بخش علی‌آباد کتول و شهرهایی از استان مازندران طرفداران بیشتری دارد و در موسیقی مقامی این نواحی استفاده می‌شود. از معروف‌ترین دوتار نوازان ایرانی می‌توان به سید جلال‌الدین آشتیانی، احمدقلی احمدی، اسماعیل ستارزاده، محمد اسماعیل‌زاده، عاشورگلدی برزین، علی‌اصغر بیانی، ذوالفقار بیتانه، غلام‌علی پورعطایی، تهمورس پورناظری و ... اشاره کرد.

موسیقی در شهر برمن

شهر برمن نیز تاریخچه‌ی موسیقیایی بسیار غنی دارد. یکی از معروف‌ترین داستان‌های کودکان آلمانی با نام نوازندگان شهر برمن است که داستان چهار حیوان اهلی سالخورده را روایت می‌کند که پس از یک عمر کار سخت مورد بی‌توجهی و بدرفتاری اربابان سابق خود قرار می‌گیرند. در نهایت تصمیم می‌گیرند فرار کنند و نوازندگانی در شهر برمن شوند. این داستان نشان می‌دهد که شهر برمن در موسیقی آلمان نقش مهمی داشته است. از معروفترین گروه‌های یا خوانندگان این شهر می‌توان به گروه آکادمی موسیقی اولیه برمن، گروه کر کلاسیک Alsfelder Vokalensemble، Christina Kubisch و Erich Witte اشاره کرد.