کلاس دوتار هامبورگ آنلاین مجازی

 

ساختار ساز دوتار

همانطور که در بالا گفته شد ساز دوتار از سازهای زهی زخمه‌ای است و از سه بخش اصلی دسته، تارها و کاسه‌ی طنینی تشکیل شده است. کاسه‌ی طنینی گلابی شکل است. بدنه‌ی ساز به صورت ترکیبی از چوب‌های درخت شاه‌توت، زردآلو یا گردو تشکیل شده است. تارها از جنس ابریشم‌ و دو عدد هستند. طول دسته در حدود 60 سانتی‌متر است. برای نواختن دوتار از مضراب استفاده نمی‌کنند و با ناخن نواخته می‌شود. ساز دوتار در بخش‌هایی از کشور از جمله شهرهای شمالی خراسان مانند قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فاروج، درگز، آشخانه، شهرهای جنوب و شرق خراسان مانند تربت جام، تایباد، تربت حیدریه، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات، کاشمر، باخرز، خواف، سرخس، گناباد و سبزوار و شهرهای ترکمن‌نشین استان گلستان و بخش علی‌آباد کتول و شهرهایی از استان مازندران طرفداران بیشتری دارد و در موسیقی مقامی این نواحی استفاده می‌شود. از معروف‌ترین دوتار نوازان ایرانی می‌توان به سید جلال‌الدین آشتیانی، احمدقلی احمدی، اسماعیل ستارزاده، محمد اسماعیل‌زاده، عاشورگلدی برزین، علی‌اصغر بیانی، ذوالفقار بیتانه، غلام‌علی پورعطایی، تهمورس پورناظری و ... اشاره کرد.

موسیقی در شهر هامبورگ

از جشنواره‌های کلاسیک و الکترونیک گرفته تا تاریخ موسیقی و از کنسرت‌های زنده تا فرهنگ موسیقی باشگاهی، چیزهای زیادی برای کشف در موسیقی هامبورگ وجود دارد. اولین خانه اپرای عمومی اروپا در سال 1678 در هامبورگ افتتاح شد و بزرگان موسیقی کلاسیک مانند برامس و تله مان در این شهر زندگی می‌کرده‌اند. سالن کنسرت Elbphilharmonie Hamburg، نقطه‌ی عطف فرهنگی منحصر به فرد، فراتر از مرزهای شهری در هامبورگ ساخته شده است. هامبورگ دروازه‌ی ورود به دنیای موسیقی است: در منطقه‌ی سنت پائولی در دهه 1960 بود که بیتلز پایه‌های حرفه‌ی جهانی خود را بنا نهاد. فستیوال‌های موسیقی متعدد در هامبورگ و اطراف آن، مکان‌های منحصربه‌فرد و مجموعه‌ای از صداها تجربه‌ای بی‌نظیر از موسیقی را ایجاد می‌کنند. هامبورگ از موسیقی تنفس می‌کند و این را می‌توان در کلوب‌های متعدد شهر در اطراف ریپربان، در موزیکال‌ها، سالن‌های کنسرت و همچنین رویدادهای فضای باز این شهر احساس کرد.