ساختار ساز دوتار
همانطور که در بالا گفته شد ساز دوتار از سازهای زهی زخمهای است و از سه بخش اصلی دسته، تارها و کاسهی طنینی تشکیل شده است. کاسهی طنینی گلابی شکل است. بدنهی ساز به صورت ترکیبی از چوبهای درخت شاهتوت، زردآلو یا گردو تشکیل شده است. تارها از جنس ابریشم و دو عدد هستند. طول دسته در حدود 60 سانتیمتر است. برای نواختن دوتار از مضراب استفاده نمیکنند و با ناخن نواخته میشود. ساز دوتار در بخشهایی از کشور از جمله شهرهای شمالی خراسان مانند قوچان، بجنورد، شیروان، اسفراین، فاروج، درگز، آشخانه، شهرهای جنوب و شرق خراسان مانند تربت جام، تایباد، تربت حیدریه، نیشابور، فردوس، بیرجند، بجستان، بردسکن، قائنات، کاشمر، باخرز، خواف، سرخس، گناباد و سبزوار و شهرهای ترکمننشین استان گلستان و بخش علیآباد کتول و شهرهایی از استان مازندران طرفداران بیشتری دارد و در موسیقی مقامی این نواحی استفاده میشود. از معروفترین دوتار نوازان ایرانی میتوان به سید جلالالدین آشتیانی، احمدقلی احمدی، اسماعیل ستارزاده، محمد اسماعیلزاده، عاشورگلدی برزین، علیاصغر بیانی، ذوالفقار بیتانه، غلامعلی پورعطایی، تهمورس پورناظری و ... اشاره کرد.
آموزش موسیقی در رجینا
شهر رجینا از همان بدو تاسیس، بهترین کلوپهای موسیقی، انجمن موسیقی و ادبی و گروههای کر کلیسا را در بین شهرهای معروف کانادا داشته باشد. کرد. فرانک ال. لاوباخ، یک نوازندهی حرفهای که در سال 1904 از اسکاتلند وارد این شهر شد، تا زمان بازنشستگی خود در سال 1922 رهبر بلامنازع در امور موسیقی آن بود. او انجمن فیلارمونیک رجینا را در سال 1904 و انجمن ارکسترال رجینا را تأسیس کرد. از آن سالها تاکنون رجینا مدام در صنعت موسیقی پیشرفت کرد تا به شرایط امروزی رسید که یکی از بهترین شهرهای کانادا در این زمینه است. از معروفترین موسیقیدانهای رجینا میتوان به استو دیویس، جک سمپل، گرگ ویلیامسون، اندی شاف، کیک اکس و ... اشاره کرد. سالنهای موسیقی اکسچنج، کانئوس آرت سنتر و آرتِسین از معروفترین سالنهای موسیقی در این شهر هستند و رجینا فولک فستیوال را نیز میتوان بزرگترین جشنوارهی موسیقیایی این شهر دانست.