کلاس آموزش تنبک
ویژگی‌های ساز تنبک
ساز تنبک (دمبک) از دسته‌ی سازهای کوبه‌ای و نوعی ساز جامی شکل است که به طور کلی از دو بخش بدنه و بخش پوست تشکیل شده است. بدنه‌ی این ساز از جنس چوب و انواع قدیمی‌تر از سفال بوده است. چوبی که در ساخت ساز استفاده می‌شود بهتر است بدون برش و به صورت یکدست باشد زیرا یکدستی آن تاثیر زیادی بر کیفیت صدای ساز می‌گذارد. عموماً در ساخت تنبک از چوب درختان گردو، توت و افرا استفاده می‌شود. اما فکر نکنید که موضوع به همین جا ختم می‌شود. چوبی که در ساخت تنبک استفاده می‌شود باید دو سال در تاریکی نگه داشته شود، سپس در آب جوشانده شده و خشک می‌شود و فرایندهای دیگری رویش انجام می‌شود تا نهایتاً چوب بدنه‌ی تنبک بدست می‌آید. رویی تنبک و محل نواختن، پوستی (عموماً از پوست شتر، گاو یا بز) می‌کشند که در اثر برخورد ضرب انگشتان، به صدا درمی‌آید. به جز این کلفتی یا نازکی پوست نیز بر شدت و تن صدای تنبک ایرانی تاثیر می‌گذارد. به طوری که در کنسرت‌های بزرگ از انواع ضخیم و در حالت تک نوازی از انواع نازک‌تر استفاده می‌کنند. تنبک‌ها در رنگ و اندازه‌های مختلف ساخته می‌شوند که می‌توانید بسته به سلیقه‌تان از بینشان انتخاب کنید. از تنبک نوازان معروف ایران می‌توان به استاد تنبک حسین تهرانی، جهانگیر ملک، داریوش رفیعی، بهمن رجبی و ... اشاره کرد.
نظرات هنرجویان
استاد مهدوی عزیزم❤ استاد تنبک پسرم هستن بسیار کاربلد و حرفه ای و خوش رو هستن و در ارتباط کار با کودکان بسیار کارآمد هستن ❤💫❤💫❤