معمولاً در آواز ایرانی، مفاهیمی مانند «دستگاههای موسیقی» و «گامها» استفاده میشوند که این مفاهیم مرتبط با نحوه نواختن و اجرای نغمهها و مقامات موسیقی ایرانی هستند؛ برای مثال، ساز معروف ایرانی «تار» از این سیستمهای نامگذاری نتها استفاده میکند. در آوازهای ایرانی نیز از مفاهیمی مانند «شاهنامه، رستاخیز، شور، آواز در اهواز» و غیره استفاده میشود که هر کدام به نحوهی نواختن و اجرای آوازها اشاره دارند.
آموزش موسیقی در اسکاتلند
اسکاتلند در سطح بینالمللی بهخاطر موسیقی سنتیاش شناخته میشود، که در طول قرن بیستم و تا قرن بیست و یکم، زمانی که بسیاری از فرمهای سنتی در سراسر جهان محبوبیت خود را به موسیقی پاپ باخته بودند، همچنان پر جنب و جوش باقی ماند. علیرغم مهاجرت و ارتباط توسعه یافته با موسیقی وارداتی از بقیه اروپا و ایالات متحده، موسیقی اسکاتلند بسیاری از جنبههای سنتی خود را حفظ کرده است. در واقع، خود بر بسیاری از اشکال موسیقی تأثیر گذاشته است. معروفترین ساز این شهر، نی انبان است که نوازندگانش لباسهای محلی اسکاتلند را به تن میکنند. گروه پروکلامیر، گروه سیمپل مایندز، گروه اوریج وایت بند، کلاوین هریس، پائولو نوتینی، تکزاس، لوئیس کاپالدی، گروه پریال اسکریم و ... از مهمترین ستارههای موسیقی اسکاتلند هستند. سالن موسیقی افسانهای کینگ تات واه واه توت، برای دههها در صدر صحنهی موسیقی زنده در اسکاتلند بوده و امروز یکی از مشهورترین سالنهای جهان است که به نمایش گروههای موسیقی جدید و نوظهور اختصاص دارد. جشنوارههای موسیقی تارتان هرت، ترنسمت فستیوال، گلس گاو سامر، اِدِن فستیوال، تیره موزیک فستیوال و ... هم تنها بخشی از جشنوارههای موسیقی دنیا هستند که در اسکاتلند برگزار میشوند.